Procedura doręczenia korespondencji za pośrednictwem komornika wszczynana jest w przypadku braku możliwości doręczenia korespondencji sądowej. Po dokonaniu weryfikacji pisma procesowego, sąd kieruje jego odpis do strony przeciwnej. W przypadku braku możliwości doręczenia korespondencji sądowej pozwanemu – pomimo awizacji przesyłki – sąd zobowiązuje powoda do doręczenia korespondencji stronie przeciwnej za pośrednictwem komornika.
Termin wniosku
Powód jest zobowiązany zawnioskować do komornika o podjęcie postępowania w sprawie doręczenia przesyłki sądowej w terminie 2 miesięcy od otrzymania zobowiązania z sądu. W przypadku przekroczenia powyższego terminu postępowanie ulega zawieszeniu.
Uchylanie się pozwanego od podjęcia przesyłki
Jeśli komornik doręczy korespondencję stronie przeciwnej na wskazany adres – wydaje postanowienie o zakończeniu postępowania w skutek pomyślnego doręczenia przesyłki. Powyższą informację jesteśmy w obowiązku przekazać do sądu.
Zdarzają się jednak sytuacje, w których strona przeciwna uchybia obowiązkowi podjęcia przesyłki sądowej, a komornik podczas czynności terenowych nie zastaje jej we wskazanym miejscu zamieszkania. Wówczas – na wniosek powoda/wnioskodawcy – komornik podejmuje czynności zmierzające do ustalenia właściwego adresu strony przeciwnej dokonując zapytań w ZUS oraz US. Jeżeli wynik zapytań do ZUS/US wykaże inny adres niżeli wskazany w pozwie – powód musi poinformować o tym sąd. Następnie sąd podejmuje próbę doręczenia korespondencji sądowej na odnaleziony przez komornika adres.
Cel procedury doręczenia komorniczego
Fikcja doręczenia funkcjonująca przed nowelizacją często sprawiała, że strony dowiadywały się o sprawie dopiero na etapie postępowania egzekucyjnego, dlatego procedura ta stanowi ochronę dla pozwanych zapewniającą im możliwość podjęcia w odpowiednim terminie obrony swoich praw.
Autor: Aleksandra Warszewska
