Nowe naliczanie okresów zasiłkowych
Z perspektywy pracodawców szczególnie istotna wydaje się pozostawać zmiana w zakresie sposobu liczenia okresów zasiłkowych. Według dotychczas obowiązujących przepisów, w przypadku przerw między zwolnieniami lekarskimi, zaliczeniu do jednego okresu zasiłkowego podlegały wyłącznie takie poprzednie okresy niezdolności, które zostały wywołane tą samą jednostką chorobową.
Od stycznia 2022 r. do jednego okresu zasiłkowego będziemy natomiast wliczać wszystkie okresy poprzednich niezdolności do pracy, bez względu na rodzaj jednostki chorobowej, które tą niezdolność spowodowały. Dodatkowym warunkiem – jak dotychczas – pozostaje tylko upływ nie więcej niż 60 dni pomiędzy poszczególnymi zwolnieniami lekarskimi.
Zwolnienie pracownika przez niezdolność do pracy
Ta z pozoru techniczna zmiana ma istotne znaczenie nie tylko na gruncie zasad korzystania z systemu ubezpieczeń społecznych. Przyczyni się bowiem do skrócenia okresu ochrony pracownika przed zwolnieniem o pracę bez wypowiedzenia w związku z niezdolnością do pracy.
Na podstawie art. 53 k.p. pracodawca uprawniony jest do rozwiązania umowy o pracę w trybie natychmiastowym m.in. w przypadku długotrwałej nieobecności pracownika wywołanej chorobą. W przypadku pracownika zatrudnionego krócej niż 6 miesięcy, na taki krok pracodawca może się zdecydować nie szybciej niż po upływie 182 niezdolności do pracy. Jeśli pracownik jest zatrudniony dłużej niż 6 miesięcy, jego ochrona przed zwolnieniem trwa co do zasady nie dłużej niż 272 dni, przy czym długość tego terminu uzależniona jest m.in. okresu pobierania zasiłku przez pracownika.
Wobec wprowadzanych zmian i uszczelnienia zasad liczenia okresu zasiłkowego, w praktyce upływ wspomnianych powyżej okresów granicznych – 182 i 272 dni – może nastąpić szybciej niż dotychczas, a z całą pewnością trudniej będzie uniknąć konsekwencji związanych z przekroczeniem tego limitu.
Zmiany w zasiłkach chorobowych
W ramach nowelizacji, wprowadzono jeszcze m.in. następujące zmiany:
– nieterminowe opłacenie składek nie będzie powodowało ustania ubezpieczenia. Konsekwencje związane z utratą ubezpieczenia następować będą dopiero z dniem wyrejestrowania;
– zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu będzie wynosił 80% podstawy wymiaru zasiłku;
– podstawa wymiaru zasiłku będzie ustalana na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków wystąpi przerwa wynosząca co najmniej 1 miesiąc;
– zasiłek chorobowy po ustaniu ubezpieczenia będzie można pobierać do 91 dni. Okres 182 dni lub 270 dni pozostanie dla przypadków niezdolności do pracy: spowodowanej poddaniem się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów, spowodowanej gruźlicą, występującej w trakcie ciąży.
– od 1 stycznia 2023 r. każdy płatnik składek ma obowiązek założyć i utrzymywać profil informacyjny na PUE ZUS i przekazać Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych swój adres elektroniczny.
Autor: adw. Weronika Luty
