Pomiń linki

Zwrot kosztów odzyskiwania należności

Wierzyciel może domagać się od dłużnika, z którym dokonuje transakcji handlowej (najczęściej przedsiębiorcy), zwrotu kosztów poniesionych w związku z windykacją należności. Uprawnienie takie nie przysługuje wierzycielowi wobec dłużnika będącego konsumentem. Przepisy art. 10 ust. 1 oraz 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych przewidują prawo wierzyciela do:

 

  • rekompensaty w wysokości odpowiednio 40, 70 lub 100 euro w zależności od wysokości zobowiązania;
  • zwrotu poniesionych kosztów windykacji przewyższających kwotę wspomnianej rekompensaty.

 

Rekompensata za koszty odzyskiwania należności

Rekompensata przysługuje wierzycielowi, który spełnił swoje świadczenie na rzecz dłużnika i jednocześnie nie otrzymał w terminie zapłaty. Ma ona charakter zryczałtowany i przysługuje wierzycielowi niezależnie od tego, czy poniósł on jakiekolwiek koszty windykacji oraz niezależnie od wysokości poniesionych kosztów.

W przypadku, gdy wierzyciel zawierał z dłużnikiem więcej niż jedną „transakcję handlową” udokumentowaną więcej niż jedną fakturą VAT, to ma prawo do naliczenia rekompensaty od każdej z wystawionych faktur VAT.

 

Roszczenie przewyższające rekompensatę

Oprócz wspomnianej rekompensaty wierzyciel może domagać się od dłużnika zwrotu poniesionych kosztów windykacji przekraczających wysokość rekompensaty. Do celowych kosztów windykacji, których wierzyciel może domagać się od dłużnika, zaliczyć można wynagrodzenie prowizyjne zapłacone przez wierzyciela radcy prawnemu lub adwokatowi, który w imieniu wierzyciela prowadzi czynności windykacyjne oraz reprezentuje wierzyciela w Sądzie.

Roszczenie o zwrot rzeczywistych kosztów windykacji poniesionych przez wierzyciela ma charakter roszczenia odszkodowawczego. W związku z tym, wierzyciel w postępowaniu sądowym powinien wykazać, że zaistniała szkoda w postaci poniesionych przez niego kosztów windykacji, np. wynagrodzenia prawnika, będąca następstwem nieterminowego uregulowania zobowiązania przez dłużnika oraz że zachodzi związek przyczynowy między szkodą, a działaniem czy zaniechaniem dłużnika.

Autor tekstu: Jakub Piejak