Wyrokiem z dnia 23 maja 2022 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie zasądził na rzecz naszego Klienta zwrot części kosztów windykacji na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Koszty te zostały poniesione przez naszego Klienta z tytułu prowizji Kancelarii za wyegzekwowanie zadłużenia na drodze polubownej. Nasze powództwo zostało w części oddalone, gdyż sąd I instancji uznał, że koszty ponad zasądzoną kwotę nie stanowiły uzasadnionego wydatku wierzyciela, którego zwrotu można domagać się od dłużnika.
Wyrok II instancjiWyrokiem z dnia 15 marca 2023 r., Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych, zmienił wyrok sądu I instancji w niekorzystnym dla naszego Klienta zakresie i zasądził pozostałą część dochodzonych przez nas kosztów windykacji. W konsekwencji tego, powództwo wytoczone przez nas o zwrot tych kosztów zostało uwzględnione w całości.
Uzasadnienie sądu apelacyjnegoSąd II instancji stanął na stanowisku, że nierzetelny dłużnik dopuszczając się opóźnienia w uregulowaniu zobowiązania powinien liczyć się z tym, że wierzyciel musi ponieść dodatkowe koszty w celu odzyskania swoich należności oraz w istocie godzi się na to.
Nie zasługuje na ochronę prawną postawa dłużnika, który nie reguluje zobowiązania w terminie i nie informuje wierzyciela o przyczynach takiego stanu rzeczy oraz nie proponuje możliwego do zaakceptowania przez wierzyciela sposobu oraz terminu spłaty. W taki sposób dłużnik dopuszcza się bowiem naruszenia nie tylko obowiązków wynikających z przepisów, lecz także naruszenia zasad współżycia społecznego rozumianych jako powszechnie akceptowane w społeczeństwie reguł uczciwego, rzetelnego oraz lojalnego postępowania wobec kontrahentów. Akceptacja takiego postępowania dłużnika i udzielanie mu ochronnych prawnej godziłoby w bezpieczeństwo obrotu gospodarczego.
Autor tekstu: Jakub Piejak
